Bu makale veya bölüm, yakın zamanda ölen bir kişi hakkındadır. Görüntülenen bilgiler sık ​​sık değişebilir. Güvenilir kaynaklara başvurmadan spekülasyon veya metin eklemeyin . En son 14 Temmuz 2022 tarihinde düzenlendi.

Jose Eduardo dos Santos
Jose Eduardo dos Santos
Angola'nın 2. Başkanı
Dönem	21 Eylül 1979 - 25 Eylül 2017
Başkan Vekili	Fernando da Piedade Dias dos Santos Manuel Vicente
selef	Lúcio Lara (geçici) [ 1 ]
Varis	João Lourenço
başbakanlar	Fernando José de França Dias Van-Dúnem Marcolino Moco Fernando José de França Dias Van-Dúnem Fernando da Piedade Dias dos Santos Paulo Kassoma [ 2 ]
kişisel veri
takma ad(lar)	Zedu
Doğum	28 Ağustos 1942 Luanda , Angola
Ölüm	8 Temmuz 2022 (  79 yaşında) Barselona , İspanya
Milliyet	Angola
gidilen okul	Bakü Petrol ve Kimya Enstitüsü [ 3 ] [ 4 ]
Eş	Tatyana Kukanova (1966-1980) Ana Paula Lemos (1991-2022)
oğullar	10, Isabel , José , Coréon Dú ve Welwitschea dos Santos dahil
Bozuldu	MPLA
Din	Roma Katoliği (pratik olmayan)
Meslek	Mühendis, askeri ve politikacı
Konut	pedralbeler
İmza
Askeri servis
Bağlılık	Angola
hizmet / şube	FAPLA/EPLA (1962-1991) FAA (1991-2002)
hizmet yılı	1962-2002
üniversite mezuniyeti	Ordu Genel [ 5 ]

José Eduardo Van-Dúnem dos Santos ( 28 Ağustos 1942 ^{[ 6 ]} - 8 Temmuz 2022) 1979'dan 2017'ye kadar Angola Devlet Başkanı olarak görev yapan Angolalı bir mühendis, asker ve politikacıydı. Angola Silahlı Kuvvetleri'nin ⁽ FAA) başkomutanı ve 1975'te bağımsızlığını kazanmasından bu yana Angola'yı yöneten parti olan Angola'nın Kurtuluşu için Halk Hareketi'nin ^{( MPLA ) başkanı.}

11 Mart 2016'da, 76 yaşına gireceği 2018'de siyasetten ayrıldığını açıkladı. ^{[ 8 ]} Ancak Eylül 2017'de görevi bıraktı ve yerine João Lourenço geçti .

8 Temmuz 2022'de uzun süreli bir hastalıktan öldü, İspanya'nın Barselona kentindeki bir tıp merkezinin yoğun bakımına kabul edildi, 79 yaşında. ^{[ 9 ]}

biyografi

İlk yıllar

José Eduardo dos Santos , Luanda'da , şimdiki Sambizanga mahallesinde doğdu . ^{[ 10 ] Avelino Eduardo dos Santos Van-Dúnem, [ 11 ]} marangoz ^{[ 12 ]} ve Jacinta José Paulino'nun oğludur . ^{[ 13 ]} Verilen isim sadece José Eduardo Van-Dúnem'di. Bir yetişkin olarak, babasından "dos Santos" kelimesini ekledi ve "Van-Dúnem" soyadını kullanmayı bıraktı. ^{[ 14 ] [ 11 ]}

İlkokulu Luanda'da okudu ve burada ortaokulu Liceu Salvador Correia'da (şu anda Magisterium Mutu-ya-Kevela) okudu. ^{[ 15 ] [ 16 ]}

Sömürgecilik karşıtı militanlık ve askeri kariyer

José Eduardo dos Santos, hâlâ bir Liceu öğrencisiyken, 1958'de MPLA'ya katıldı ve ^{[ 17 ]} onun sömürgecilik karşıtı siyasi militanlığının başlangıcı oldu. MPLA'ya katılmadan önce bile, Luanda'nın eteklerinde faaliyet gösteren gizli milliyetçi gruplarda yer aldı. ^{[ 18 ]}

4 Şubat 1961'de Portekiz sömürge gücüne karşı mücadelenin patlak vermesinden sonra , José Eduardo dos Santos aynı yılın Kasım ayında Angola'dan ayrıldı ve kendisinin de üyesi olduğu sürgündeki MPLA Gençliğinin faaliyetlerini koordine etmeye başladı. kurucularından ve bir süre başkan yardımcısı. ^{[ 19 ]} Eduardo dos Santos komşu Kongo Cumhuriyeti'nde sürgüne gitti . ^{[ 19 ]} 1962'de MPLA'nın silahlı kanadı olan Angola'nın Kurtuluşu için Halk Ordusu'nun (EPLA) bir parçasıydı ^{ve 1963'te MPLA'nın} başkenti Brazzaville'deki ilk resmi temsilcisiydi .Kongo Cumhuriyeti . ^{[ 18 ]}

Kasım 1962'de, Haziran 1969'da petrol mühendisliğinden mezun olduktan sonra ^{, eski} Sovyetler Birliği'ndeki ^Bakü'deki Petrol ve Kimya Enstitüsü'ne burs kazandı . gelecekte Agostinho Neto'nun yerine seçilecekti . ^{[ 20 ] [ not 1 ]}

Halen SSCB'de, yüksek öğrenimini tamamladıktan sonra telekomünikasyon alanında askeri bir kursa katıldı. ^{[ 19 ]} Bu onun Angola'ya (1970'te) döndüğünde, 1970'den 1974'e kadar Cabinda'daki MPLA'nın 2. Siyasi-Askeri Bölgesi'nin Telekomünikasyon Servislerinde görev yapmasını sağladı . Geçen yıl, söz konusu askeri bölgenin Telekomünikasyon Hizmetlerinde yardımcı komutanlığa terfi etti. ^{[ 21 ]}

1974'te Angola hala Estado de Angola olarak bilinen bir Portekiz bölgesiydi . Eduardo dos Santos, bağımsızlık savaşının son askeri çabalarında önemli bir rol oynadı. ^{[ 18 ]} O sırada, Kuzey Cephesi'nin 2. Bölge'nin finansmanından sorumlu Geçici Yeniden Düzenleme Komisyonu üyesi olarak atandı ve başarılı Miconje-Cabinda Harekatı'nın liderlerinden biri oldu. Cabinda'dan eli kulağında bağımsız Angola'ya. ^{[ 22 ]}

siyasi kariyer

Cabindin askeri kampanyasının performansı, parti liderliğinin önünde, MPLA'nın başlangıçta Demokratik Kongo Cumhuriyeti'nde (halen Zaire) temsilcisi olarak hizmet etmesi, ardından Yugoslavya ve Çin Halk Cumhuriyeti'ne geçmesiyle övündü . ^{[ 23 ]}

1974'ün sonlarından 1975'in ortalarına kadar José Eduardo dos Santos, Brazzaville'deki MPLA Temsilcisi rolüne geri döndü (Kongo, Angola'nın en önemli Afrika müttefiklerinden biriydi). Eylül 1974'te Moxico'da yapılan bir toplantıda ^{[ 13 ]} MPLA Merkez Komitesi ve Siyasi Bürosu üyeliğine seçildi. ^{[ 13 ] Haziran 1975'te MPLA'nın Dış İlişkiler Departmanını [ 18 ]} ve kümülatif olarak MPLA'nın Sağlık Departmanını koordine etmeye başladı . ^{[ 18 ]}

Angola'nın bağımsızlığının ilan edilmesiyle 11 Kasım 1975'te Dışişleri Bakanı olarak atandı. ^{[ 18 ]} Bu rolde, 1975-76 yıllarında MPLA hükümetinin diplomatik olarak tanınmasında kilit bir rol oynadı. ^{[ 18 ]} MPLA'nın Luanda'da gücü vardı, ancak Angola'nın Tam Bağımsızlığı için Ulusal Birlik (UNITA) ve Angola'nın Ulusal Kurtuluşu için Ulusal Cephe (FNLA ) gibi çeşitli güçlere sahip ittifaklarla diğer siyasi oluşumlarla Angola İç Savaşı'nı başlattı. ) . ). ^{[ 18 ]}Aralık 1977'de yapılan MPLA Kongresi'nde Eduardo dos Santos, Merkez Komitesi'ne ve Politbüro'ya yeniden seçildi. ^{[ 18 ]} Aralık 1978'de Başbakan Yardımcılığı görevinden Ekonomik Planlama ve Kalkınma Bakanı olarak atandı. ^{[ 13 ]}

Angola Başkanı

Dos Santos (soldan beşinci), 1981'de Doğu Alman yetkililerle yaptığı devlet ziyareti sırasında Brandenburg Kapısı'nda .

Angola'nın ilk cumhurbaşkanı Agostinho Neto'nun 10 Eylül 1979'da ölümüyle, Lúcio Lara acilen olağanüstü bir parti kongresi topladı ve geçici olarak ülkenin liderliğini üstlendi. ^{[ 24 ]} İktidarda kalmak için tüm uygun senaryoya rağmen, mestizo olmayan bir ismin seçilmesi için çalışmayı seçti. ^{[ 9 ]}

Böylece, José Eduardo dos Santos 20 Eylül 1979'da MPLA Başkanı seçildi ve ertesi gün Lara tarafından Angola Halk Cumhuriyeti Devlet Başkanı ve Halkın Silahlı Kuvvetleri Baş Komutanı pozisyonlarına getirildi. Angola'nın Kurtuluşu (FAPLA). ^{[ 18 ]} 9 Kasım 1980'de Halk Meclisi Başkanlığı'na da seçildi. ^{[ 13 ]}

savaşlar ve tasfiyeler

1980'lerin başından 1992'ye kadar, José Eduardo dos Santos iç savaşla ^{[ 25 ]} ve iki sınır ötesi çatışmayla, Namibya Bağımsızlık Savaşı ve Katanga'daki Ayaklanmayla yüzleşmek zorunda kaldı. Angola, Zaire ve Güney Afrika arasındaki sınır ötesi kriz . ^{[ 26 ] [ 27 ]} Zaire ve Güney Afrika meselelerine ek olarak, asıl büyük zorluk, rakip milliyetçi hareket,Angola'nın Tam Bağımsızlığı için Ulusal Birlik (UNITA). ^{[ 19 ]} Jonas Savimbi tarafından yönetilen ve Güney Afrika ve ABD tarafından desteklenen Angola'da iktidardaki hükümet olarak MPLA'nın meşruiyetini hiçbir zaman tam olarak tanımadı. ^{[ 19 ]} Birkaç silahlı çatışma, ülkeyi ve Angola kamu fonlarını harap eden 27 yıllık bir iç savaşla sonuçlandı. ^{[ 19 ]}

Savaşlar yoğun bir dış müdahaleye maruz kaldı. Sovyetler Birliği ve Küba'nın Angola'ya verdiği destek nedeniyle , Amerika Birleşik Devletleri ve Güney Afrika, Afrika'daki Sovyet etkisinin yayılmasını sınırlamanın bir yolu olarak UNITA'yı destekledi. ^{[ 28 ]} 1980'lerin sonunda, Cuito Cuanavale savaşında yankılanan Angola zaferinden sonra , ^{[ 29 ]} Angola, Amerika Birleşik Devletleri, Küba ve Güney Afrika arasında dörtlü müzakereler başlatıldı ve 435 sayılı kararın hayata geçirilmesiyle sonuçlandı. Küba birliğinin ülkesine geri gönderilmesiyle sonuçlanacak barış sürecini başlatan Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin (BM) 78. maddesi Namibya'nın bağımsızlığıyla sonuçlandı.ve Güney Afrika birliklerinin Angola'dan çekilmesi. ^{[ 30 ]}

^{1980'ler, 1982'de [ 31 ]} başlayan ve 1985 ^{[ 31 ]} ve 1987-1990'da tekrarlanan "Edwardvari tasfiyeler" veya "Parça ve Resmin Arındırılması" ile de işaretlenecektir . ^{[ 32 ]} Tetikleyici, "Monty davası", "Angonave davası", "Kamanga davası" ve "Pecha ve Quadro davası" olacaktır. parti, sırasıyla Sonangol , Angonave ve Endiama şirketlerine ulaşıyor, ve; son olarak, bir tiyatro oyununda ve bir sanat eserinde partizan Kültür ve Eğitim bölümünden başlayarak Dos Santos'a ve onun güven çemberine (pragmatik-liberal kanat denir) alaycı asidik eleştiri, ^{[ 33 ]} onları yetersiz, aciz olmakla suçladı. ve bozuk. ^{[ 34 ]} Birbirini izleyen krizler, Eylül 1981'den Eylül 1982'ye kadar gerçekleşti ve son söz "Parça ve Quadro vakasında" meydana geldi. ^{[ 34 ]} "Ölümsüz Rehber" (veya komünist/ilerici-sosyalist) kanadı, parti ve hükümetteki kilit konumlardan kaldırıldı, ^{[ 31 ] [ 34 ]}Agostinho Neto ve Lúcio Lara'nın ideolojik çizgisini takip eden (ikincisi Dos Santos'un kendi garantörü olan). ^{[ 35 ]} Hem Eduardo dos Santos'un liderliğini teyit etme arayışına ^{[ 31 ]} hem de çok güçlü olduğunu düşündüğü, başlangıçta (1982) Ambrósio Lukoki , ^{[ 33 ]} Costa Andrade'ye ulaşan figürlerin gücünü zayıflatma girişimine atfedilir. ( Ndunduma wé Lépi), ^{[ 33 ]} Luzia Sebastiao, ^{[ 29 ]} Nene Pizarro, ^{[ 29 ]} Raul Araújo, ^{[ 29 ]} Rui Galhanas, ^{[29 ]} Ruth Lara ^{[ 29 ]} ve son olarak, Lúcio Lara (1985) ^{[ 35 ] [ 31 ]} ve Maria Mambo Café (1990). ^{[ 32 ]}

Pazar açılışı ve seçimler

Dos Santos ve Savimbi arasında 1995 yılında barış anlaşması görüşmeleri sırasında el sıkışma.

1990'ların başında Eduardo dos Santos giderek Marksist ideolojiyi terk etti ve Angola'da bir serbest piyasa ekonomisi kurarak ülkeyi Güney Afrika ve Nijerya'dan sonra ^Sahra Altı Afrika'nın en büyük üçüncü ^ekonomisi haline ^getirdi . Afrika'da yabancı yatırım için en çok hedeflenen yerlerden biri. ^{[ 37 ] [ 38 ]}

José Eduardo dos Santos , Soğuk Savaş'ın sona ermesi ve uluslararası toplumdan gelen baskılarla, ancak aynı zamanda iç ekonomik zorluklarla ve yorucu bir iç savaşın devam etmesiyle karşı karşıya kalmasıyla UNITA ile müzakere edilmiş bir çözüm aradı . Angola'nın 1992'de kabul edilen bir anayasaya dayalı olarak siyasi çoğulculuğa izin veren demokratik bir rejime geçişini dayattı. ^{[ 39 ]}

29 ve 30 Eylül 1992'de, o zamana kadar 300.000 kişiyi öldüren 16 yıllık çatışmanın ardından, Birleşmiş Milletler gözetiminde Angola'da seçimler yapıldı . ^{[ 40 ]} Millet Meclisi seçimleri zaferi MPLA'ya mutlak çoğunlukla verdi. Ancak cumhurbaşkanlığı seçimlerinde José Eduardo dos Santos, Jonas Savimbi'nin %40,07'sine karşı oyların %49,57'sini almasına rağmen ilk turda seçilemedi . ^{[ 41 ]} Mevcut anayasaya göre, ikinci bir tur kaçınılmaz olurdu, ancak UNITA seçim sonuçlarını tanımadı ve Angola İç Savaşı'nı hemen yeniden başlattı.. 55 Gün Savaşı ve Cadılar Bayramı Katliamı gibi kötü şöhretli olaylarla , ilki sivillere karşı büyük bir UNITA katliamından ^{[ 42 ]} ve ikincisi, yüzlerce UNITA protestocunun ülkenin dört bir yanındaki MPLA güçleri tarafından öldürüldüğünden kaynaklandığı gibi, şiddetteki artış dehşet vericiydi . ülke. ^{[ 43 ]} Böyle bir senaryoda, José Eduardo dos Santos, anayasal meşruiyet olmasa bile görevde kaldı. ^{[ 44 ]}

1993'te UNITA, seçim döneminin askeri rahatlaması için 55 Gün Savaşı'nda kazandığı topraklardan vazgeçmeyi reddederken, ABD, iki rakip parti ve lider arasındaki barış müzakerelerinin çözümüne dahil oldu. UNITA'ya verdiği desteği geri çekmeye karar veren ve MPLA hükümetini Angola'nın resmi yönetim organı olarak resmen tanıyan bir güç paylaşımı anlaşmasını detaylandırdı. ^{[ 41 ]} Dos Santos, Angola hükümetinin 19 Mayıs 1993'te Amerika Birleşik Devletleri tarafından tanınması ve ardından çoğu ülke tarafından tanınmasıyla sonuçlanan bu yoğun diplomatik faaliyeti bizzat yönetti . ^{[ 45 ]}1994 ve 1995 yılları arasında Lusaka Protokolü'nde kesin bir barış anlaşması imzalanmaya çalışıldı , ancak çatışmalar devam etti. ^{[ 46 ]}

Karmaşık iç meselelerle uğraşan dış manzara , ülkenin çok sayıda Quinxassa-Kongolu mültecinin varış noktası haline geldiği İkinci Kongo Savaşı sırasında hükümetini yeniden rahatsız ediyor. ^{[ 47 ] [ 48 ]} Ayrıca, Angola Silahlı Kuvvetleri komşu ülkedeki çeşitli isyanları atlatmaya çalışmak için gönderildi ve önemli bir dış askeri zafer kazandı. ^{[ 49 ]}

Barış süreci

Dos Santos ve 2003 yılında Brezilya Devlet Başkanı Lula da Silva .

Angola İç Savaşı 2002 yılında, Jonas Savimbi'nin 22 Şubat'ta ölümü ve aynı yılın 4 Nisan'ında barış anlaşmalarının imzalanmasıyla sona erdi. 50 bin askeri ya da Angola Silahlı Kuvvetlerine katılmaları ^{[ 50 ]} , böylece 27 yıllık iç savaş sona eriyor. Barış resmen 2 Ağustos 2002'de ilan edildi. ^{[ 51 ]}

Bu kararın ardından BM Güvenlik Konseyi, Angola'daki Birleşmiş Milletler Ofisini yeniden açtı ve ülkede barışı sağlamlaştırmayı amaçlayan Birleşmiş Milletler Angola Misyonu'nun (UNMA) kurulmasına izin verdi. ^{[ 52 ]}

Cabinda'da , bu yerleşim bölgesinin Angola eyaletine entegrasyonuna karşı direniş devam ederken , José Eduardo dos Santos , 1 Ağustos 2006'da , Hükümet Bakanı tarafından resmen imzalanan "Cabinda Eyaletinde Barış ve Uzlaşma için Mutabakat Muhtırası"nı sonuçlandırdı. Angola Bölgesi, Virgilio de Fontes Pereira ve Cabindan Diyalog Forumu (FCD) başkanı General António Bento Bembe tarafından Moçâmedes Odası Ana Salonunda ^{[ not 2 ]}Angola'nın başkentinde akredite olan hükümet yetkilileri, politikacılar ve diplomatlar, dini ve geleneksel liderlerin yanı sıra sivil toplum temsilcilerinin huzurunda. Bu anlaşma, Cabinda'nın Bağımsızlığı için 1975'te Cabinda Enclave Kurtuluş Cephesi (FLEC) tarafından başlatılan silahlı mücadeleyi kesin olarak sona erdirmeye yönelikti. ^{[ 53 ]}

İç savaştan sonra yönetim sorunları

2001'de Dos Santos, 2002 veya 2003'te yapılacağını belirttiği bir sonraki seçimde cumhurbaşkanlığına aday olmayacağını açıkladı. ^{[ 54 ]} Ancak, Aralık 2003'te yeniden MPLA Başkanı seçildi ^{[ 55 ] söz verildiği gibi, 2006 yılı için yeniden duyurulmasına rağmen [ 56 ]} ardından 2007 yılı ve son olarak 2009 yılı için cumhurbaşkanlığı seçimleri yapılmadı . ^{[ 57 ]}

Eduardo dos Santos, 26 Haziran 2009'da Angola'ya yaptığı devlet ziyareti sırasında Rusya Devlet Başkanı Dmitry Medvedev ile birlikte.

Uluslararası olarak, Kasım 2006'da Dos Santos, Afrika elmas endüstrisinde pazar işbirliğini ve yabancı yatırımı teşvik etmek amacıyla yaklaşık 20 Afrika ülkesine sahip bir kuruluş olan Afrika Elmas Üreten Ülkeler Birliği'ni (ADPA) kurdu. ^{[ 58 ]} 2007'de ülkeyi güçlü petrol karteli Petrol İhraç Eden Ülkeler Örgütü'ne (OPEC) entegre etmeyi başardı . ^{[ 59 ]} Daha önce, 1990'larda Angola'yı Portekizce Konuşan Ülkeler Topluluğu'na ^{[ 60 ]} ve Güney Afrika Kalkınma Topluluğu'na dahil etmeyi başardığı belirtilmelidir., 2011 ve 2012 arasındaki geçici başkan dahil. ^{[ 61 ]}

MPLA'nın oyların %81,64'ünü alarak kazandığı 2008'deki yasama seçimlerinden (1992'den beri ilk yasama seçimleri) sonra, [ 62 ^{] parti yeni} bir anayasa hazırlamaya başladı. ^{[ 63 ]}

José Eduardo dos Santos'un 24 Ekim 2010'da ailesiyle birlikte plajdan dönerken bir aracın arabasını engellemeye çalıştığı sırada bir suikast girişimine maruz kaldığı iddia ediliyor. Başkanlık eskortu ateş açarak iki kişiyi öldürdü ve birkaç silahı ele geçirdi. ^{[ 64 ]} Olay başka bir kaynak tarafından doğrulanmadı.

2010 yılının başlarında, cumhurbaşkanlığı seçimlerini terk ederek, genel seçimler çerçevesinde en çok oyu alan siyasi parti veya siyasi partiler koalisyonu listesinin başkanının seçilmesini sağlayan bir mekanizma getiren yeni anayasa kabul edildi. ^{[ 63 ]} Şubat/Mart 2011'de ve ardından yine Eylül 2011'de genç Angolalılar tarafından , cumhurbaşkanının istifasını talep eden ve yeni seçimlerin yapılmasını talep eden , çoğunlukla internet üzerinden Luanda'da halk gösterileri düzenlendi . ^{[ 65 ]} Bu protestocu grubuna "révus" denir. ^{[ 66 ]}

José Eduardo dos Santos'un halefi olarak Manuel Domingos Vicente'yi atadığı 2012 için yasama seçimleri planlanmıştı . ^{[ 67 ]} Kısa bir süre sonra, MPLA'nın adaylar için liste başı statüsünü varsayarak kararını geri aldı. ^{[ 68 ]} 2012 seçimlerini , 2008 seçimlerine göre biraz daha düşük bir oy oranıyla %71 oy oranıyla kazandı, ancak yine de rakiplerine göre oldukça rahat . ^{[ 69 ]}

Başkanlığın son yılları ve siyasetten emekli olmak

Dos Santos 11 Mart 2016'da 2018'de emekli olmayı planladığını duyurdu. Söz konusu tarih, 2017'de yapılması planlanan bir sonraki seçimlerden sonra istifa edeceği anlamına geliyordu. Aralık 2016'da MPLA , o zamanki Savunma Bakanı João Lourenço ve MPLA Başkan Yardımcısı, partinin yasama listesinin başı olabilir ve dolayısıyla 2017 yasama seçimleri için başkan adayı olabilir, bu da Dos Santos'un 2018'den önce görevi bırakacağını gösterir. Dos Santos 3 Şubat 2017'de — 3. sırasında söyledi. MPLA'nın Olağan Toplantısı, Lourenço'nun 2017 sonundaki seçimlerden sonra görevi bırakacak olan Lourenço'yu listenin başına getirdiğini doğruladı. Ağustos 2017 seçimlerinde Lourenço oyların %61'ini alarak cumhurbaşkanı seçildi.^{[ 70 ]}

26 Eylül 2017'de Dos Santos, Lourenço'da Angola Başkanı olarak yemin ediyor. ^{[ 71 ]} 8 Eylül 2018'de Dos Santos'un yerini nihayet MPLA liderliğindeki Lourenço aldı. ^{[ 72 ]}

tartışmalar

José Eduardo dos Santos genellikle büyük yolsuzluk ve büyük ölçüde Cabinda eyaletinden petrol kaynaklarının saptırılmasıyla ilişkilendirildi . ^{[ 73 ] [ 74 ] [ 75 ]} Ailesi, başlıca Avrupa başkentlerindeki evleri, büyük şirketlerdeki hisseleri, vergi cennetlerindeki şirketleri kontrol eden muazzam bir servete sahip.ve İsviçre banka hesapları - onlarca yıl boyunca güç kullanarak birikmiş bir varlık. Rakipleri onu Angola'nın sosyal ve ekonomik ihtiyaçlarını görmezden gelmekle, çabalarını ailesi için servet biriktirmeye odaklamakla ve hükümetine karşı muhalefeti susturmakla suçluyor. ^{[ 76 ]}

2012 yılında, Angola nüfusunun yaklaşık %70'i günde 2 ABD dolarının altında bir gelirle yaşarken, Santos ve ailesi, ülkenin ana şirketlerindeki holdinglerin yanı sıra büyük yabancı şirketleri de içeren muazzam bir servet biriktirdi. ^{[ 77 ]}

Santos iktidara geldiğinden beri zengin oldu, ancak özellikle pazarın açılmasından sonra muazzam miktarda mal biriktirdi. 1989/1992 ateşkesinden , ülke ekonomisinin büyük bir kısmı kısmen özelleştirildiğinde , gelişmekte olan birkaç şirketin kontrolünü ele geçirdi ve diğer birçok doğal kaynak arama şirketinin devralma tekliflerini destekledi. ^{[ 78 ]}

Sonunda, Angola Parlamentosu , cumhurbaşkanının kişisel olarak şirketlere finansal katılımının yasa dışı olduğunu düşündü. Daha sonra, kızı Isabel dos Santos'un birkaç Angola ve yabancı şirkette hissedarlığa dayanan serveti katlanarak büyümeye başladı. ^{[ 79 ] [ 80 ]} Aynı zamanda hükümet, başkanın dolaylı olarak kontrol ettiği şirketlerin kontrolünü ele geçirdi. ^{[ 78 ]}

Aynı zamanda, 2002'de 3 milyar ABD dolarından 2008'de 60 milyar ABD dolarına sıçrayan petrol gelirleri sayesinde hükümet bütçesi 2012'de 69 milyar ABD dolarına ulaştı. ^{[ 81 ]} Ancak, Uluslararası Para Fonu'na göre , 32 milyar dolar Petrol geliri hükümet kayıtlarında eksik. Sonuçta, kayıp paranın yarı mali faaliyetlerde kullanıldığı ortaya çıktı. ^{[ 78 ] [ 82 ]}

José Eduardo dos Santos ve temsil ettiği rejim, Şubat 2011'den bu yana genç Angolalıların siyasi protestolarının hedefi haline geldi. Eylül 2011'in başlarında Luanda'da düzenlenen büyük bir halk gösterisi polis tarafından sert bir şekilde bastırıldı, düzinelerce insan tutuklandı ve birkaç gösterici yaralandı . ^{[ 83 ]} Yarışma, "kuduro" rap ve İnternet sosyal ağları dahil olmak üzere başka biçimlerde gerçekleşir . ^{[ 84 ]}

Haziran 2016'da José Eduardo dos Santos, kızı Isabel dos Santos'u devlet petrol şirketi Sonangol'un yönetim kurulu başkanı olarak atadı . ^{[ 85 ]} 12 Angolalı hukukçudan oluşan bir grup, iş kadınının mülkiyetinin etkinliğinin askıya alınması için bir ihtiyati tedbir kararı sundu. ^{[ 85 ]}

Ödüller ve Takdirler

José Eduardo dos Santos, “ Africa World ” dergisi tarafından “2014 Yılının Adamı” seçildi . Yayına göre, Angola liderinin seçimi , savaşın sona ermesinden bu yana Angola'daki mükemmel ekonomik ve demokratik iyileşme sürecine yaptığı katkılardan kaynaklanıyor . ^{[ 86 ] [ 87 ]} 8 Mayıs 2015'te Angola Devlet Başkanı Dubai , Birleşik Arap Emirlikleri'nde iyi yönetişim için “Meafrica Ödülü”ne layık görüldü . ^{[ 88 ]}Meafrica Ödülleri, gelişmekte olan ekonomiler için yatırım ve ekonomik ilişkileri kolaylaştırmaya katkıda bulunan bireysel kişilikleri tanıyan, kar amacı gütmeyen bir organizasyondur. ^{[ 89 ]}

• 25 Ocak 1988'de Infante D. Henrique Nişanı'nın Büyük Kolyesini aldı. ^{[ 90 ]}
• 16 Ocak 1996'da Sant'Iago da Espada Askeri Nişanı'nın Büyük Yakasını aldı. ^{[ 90 ]}

özel hayat

José Eduardo dos Santos, futbol oynamanın yanı sıra gitar çalmak, tarih, siyaset ve ekonomi kitapları okumak, Futebol Clube do Porto takımına büyük bir hayranlık duymak , hatta "Altın Ejderha" ödülünü almak gibi bir hobisi vardı. ^{[ 91 ]}

José Eduardo dos Santos'un farklı ilişkilerden 10 çocuğu var:

José Eduardo dos Santos, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği'nde (SSCB) kaldığı süre boyunca ilk kez (1966) Rus-Sovyet vatandaşı Tatiana Kukanova ile evlendi ve daha sonra boşandı (1980). ^{[ 92 ]} Bu evlilikten tek kızı var:

• Isabel dos Santos (d. 1973), ^{[ 92 ]} 2003 yılında Luanda'da Sindika Dokolo ile evlendi .

De Filomena de Sousa'nın bir oğlu var: ^{[ 91 ]}

• José Filomeno de Sousa dos Santos (d. 1978). ^{[ 93 ]}

Maria Luísa Perdigão Abrantes'ten ^{[ 91 ]} (23 Temmuz 1951), Tito Luís Teixeira de Araujo Zuzarte de Mendonça'dan (Luanda, 28 Ekim 1948) boşandı ve Tito Luís Perdigão Abrantes Zuzarte de Mendonça'nın annesi (Luanda, 6 Ekim 1975) ), hiç evlenmemiş, bir oğlu ve bir kızı vardır:

• Welwitschea José (Tchizé) dos Santos (d. 1978), José Sebastião da Mata Pêgo ve karısı Anabela Nobre'nin (? - 2000) oğlu Hugo André Nobre Pêgo (6 Mayıs 1976) ile evli; ^{[ 93 ]}
• José Eduardo Paulino dos Santos, sanatsal takma adıyla Coréon Dú (d. 1984). ^{[ 93 ]}

Maria Bernarda Gourgel'den ^{[ 91 ]} bir oğlu var:

• José Avelino Gourgel dos Santos (28 Aralık 1988). ^{[ 91 ]}

17 Mayıs 1991'de ikinci kez Ana Paula Cristóvão Lemos (Luanda, 17 Ekim 1963) ile evlendi. Angola başkanlık uçağında eski bir uçuş görevlisi olan Ana Paula, başkanlık uçuşlarında çalışırken José Eduardo dos Santos ile tanıştı. José Cristóvão Lemos ve eşi Madalena Joaquim Breganha'nın kızıdır. Bu evlilikten üç oğlu ve bir kızı olur:

• Eduane Danilo Lemos dos Santos (29 Eylül 1991); ^{[ 91 ]}
• Joseana Lemos dos Santos (5 Nisan 1995); ^{[ 91 ]}
• Eduardo Breno Lemos dos Santos (2 Ekim 1998); ^{[ 91 ]}
• Houston Lulendo Lemos dos Santos (15 Kasım 2001). ^{[ 91 ]}

"Dadinha" olarak bilinen Eduarda ile olan ilişkisinden: ^{[ 93 ]}

• Josiah dos Santos. ^{[ 93 ]}

Ölümünden önceki dönemde, aile içinde ve ayrıca ailenin maliyesini kontrol eden taraf ile Angola Devleti arasında gerilimlerin arttığı bildirildi. ^{[ 94 ]}

Ölüm

Dos Santos 2019'dan beri Barselona'nın Pedralbes semtinde , bir zamanlar Jordi Pujol'a ait olan bir konakta kalıyor . Barselona'da kaldığı süre tıbbi tedavi içindi. ^{[ 95 ] [ 96 ]}

Tedavinin başlaması ile Mayıs 2022'den itibaren durumunun kötüleşmesi arasında birkaç kez hastaneye kaldırıldı. 23 Haziran 2022'de Dos Santos kalp krizi geçirdi ve acilen o İspanyol kentindeki Teknon Tıp Merkezi Kardiyoloji ve Dahiliye Enstitüsü'ne kaldırıldı. ^{[ 94 ]}

8 Temmuz 2022'de ^{[ 66 ]} uzun süreli hastalığın neden olduğu kalp- solunum yetmezliğinden ^{[ 97 ]} İspanya'nın Barselona kentinde 79 yaşında öldü. ^{[ 9 ]}

Notlar ve referanslar

Notlar

Referanslar

Dış bağlantılar

• Resmi web sitesi (Portekizce)
• «José Eduardo dos Santos - Angola Başkanına Özel DW Özel» 
• MPLA'nın genç adamı kötü yaşlandı

Commons , José Eduardo dos Santos ile ilgili resimler ve diğer dosyalar içeren bir kategoriye sahiptir .

• Angola Portalı
• Biyografi Portalı
• politika portalı