Danıştay oturumu
Yazar	Georgina de Albuquerque
Tarih	1922
Tür	tarihi resim
teknik	Yağlı boya
boyutlar	210 cm × 265 cm
Konum	Ulusal Tarih Müzesi , Rio de Janeiro , Rio de Janeiro , Brezilya
sesli açıklama	evet ( bilgi. )

Danıştay Oturumu, Georgina de Albuquerque tarafından 1922 yılında yapılan tarihi resim türündebir sanat eseridir. Brezilya'nın bağımsızlığının ilanından önceki2 Eylül 1822 tarihli Brezilya Devlet Konseyi oturumunu tasvir etmektedir . Eser, Rio de Janeiro şehrinde Museu Histórico Nacional do Brasil'de sergilenen koleksiyonun bir parçasıdır. ^{[ 1 ]}

Çerçeve iki nedenden dolayı ilgilidir. Brezilya'da bir kadın tarafından yapılan akademik bir resimdir , o zamanlar bu tür resim ağırlıklı olarak erkekler tarafından yapılmıştır. Aynı zamanda , o zamanlar prenses Maria Leopoldina'nın 1822'deki sömürgeci kopuşun siyasi sürecine katılımını vurguladığı için Brezilya'nın Bağımsızlığına ilişkin bir toplumsal cinsiyet perspektifi sunuyor.

Eser, Albuquerque'ye Brezilya'nın bağımsızlığının yüzüncü yılında düzenlenen bir yarışma olan Bağımsızlığın Yüzüncü Yılı'nın Çağdaş Sanat ve Retrospektif Sanat Sergisi ödülünü kazandı. Yarışmanın amacı, Brezilya'nın bağımsızlığıyla bağlantılı tarihi olayları en iyi temsil eden tabloları seçmekti. Ödül, resmin federal hükümet tarafından satın alınması ve Ulusal Güzel Sanatlar Okulu koleksiyonuna entegre edilmesiydi . Resim okul tarafından Ulusal Tarih Müzesi'ne bağışlandı. ^{[ 1 ] [ 2 ]}

Tanım

Georgina de Albuquerque'nin tablosu yağlı boya ile yapılmıştır . Ölçüleri: 210 santimetre yüksekliğinde ve 265 santimetre genişliğindedir. ^{[ 1 ]} Baskın renkler turuncu, pembe ve sarıdır. ^{[ 3 ] [ 4 ]} Resimde "yaşam" ve "hareket" olduğu vurgulandı. Arka planda, muhtemelen bir parka açılan bir pencereden doğrudan ışık geliyor; bu ışık, resmin tonunun "sıcak" ve "hoş" olmasına katkıda bulunur. ^{[ 5 ]} Fırça darbeleri güçlü ve yetersiz tanımlanmış. ^{[ 4 ]}

Çerçevedeki merkezi nesne dikdörtgen bir masa üstüdür. Üç oyma çubuğu ve yuvarlak ayakları olan işlenmiş bir nesnedir. Masanın yanı sıra sandalyeler ve üzerinde bir avize ve saat 11'i gösteren bir saat bulunan bir konsol vardır. ^{[ 6 ]}

Tuvalin odak noktası Maria Leopoldina, ^{[ 7 ]} Brezilya Eyaletleri Başsavcıları Konseyi ile Rio de Janeiro'daki Paço Imperial'de yaptığı toplantıda . Profilde, kumaşı çiçek motifli bir sandalyede, tuvalin sol köşesinde oturuyor. Sol kolunu masanın üzerine koyuyor, elinde kağıtlar var, diğeri ise sandalyede. Prensesin elindeki yapraklar Dom Pedro'nun Portekiz'e dönmesi emridir . ^{[ 8 ]} Sahnede prenses bir "siyasi söz yazarı" olarak tasvir edilmiştir:

[Maria Leopoldina'nın portresi] de vurgulanmalıdır: alegorik resimlerde veya başka yerlerde göründüğü gibi ortada, bir kılıçla ve erkeklerin (veya isterseniz insanların) altında değil. kahraman bir adamdı. Bu kahraman sakindir (kadının tutkularını kontrol etmeyen bir varlık olduğu fikrinin aksine); kendini insanlardan üstün tutmaz (fakat onlar daha yüksekte olsalar bile ona hürmet ederler); savaş çıkarmaz, onu dile getirir; "ağlama" yapmaz, onu doğurur, gücü entelektüeldir.

— ^{[ 9 ]}

Maria Leopoldina'nın etkileşimde bulunduğu José Bonifácio de Andrada e Silva ve oturan Martim Francisco Ribeiro de Andrada toplantıda hazır bulunuyor . Elleri masada, Bağımsızlık Patriği'nin yanında Joaquim Gonçalves Ledo var . Martim Francisco'nun arkasında José Clemente Pereira var . José Bonifácio'nun arkasında Caetano Pinto de Miranda Montenegro , Manoel Antônio Farinha , Lucas José Obes ve Luiz Pereira da Nóbrega var . Konsey üyeleri üniformalı, soluk pantolonlu ve yeşil paltolu. ^{[ 6 ]} Toplantı Dom Pedro'nun yokluğunda , bir gezi sırasında gerçekleşir .Sao Paulo . ^{[ 10 ]}

Albuquerque'nin niyeti, prensesin José Bonifácio'nun tavsiyesi üzerine Dom Pedro'ya Brezilya sömürge durumunu sona erdirmeye teşvik eden bir mektup hazırladığı anı temsil etmekti . ^{[ 4 ]} Bu ünlü mektupta Maria Leopoldina şöyle yazıyor: "Snitch olgunlaştı, şimdi al, yoksa çürüyecek". Dom Pedro, mektubu "Bağımsızlık Çığlığı" olarak adlandırılan 7 Eylül 1822'de alır. ^{[ 10 ]}

Tablo, Rocha Pombo tarafından yürütülen bağımsızlık analizine doğrudan atıfta bulunan aşağıdaki başlığı taşır :

Danıştay 1 (veya 2 Eylül) için saat 10.00'da toplandı. Bütün bakanlar zaten Saray'daydı. José Bonifácio, kamu işlerinin içinde bulunduğu durumu sözlü olarak açıkladı ve artık bu şüphe ve kararsızlık içinde kalmanın mümkün olmadığını ve Brezilya'yı kurtarmak için derhal Portekiz'den ayrıldığını ilan etmek gerektiğini söyleyerek bitirdi. . Daha sonra D. Pedro'nun zaman kaybetmeden Brezilyalılar için çok acı verici bir duruma tam orada, São Paulo'da bir son vermesi için yazılmasını önerdi.

— ^{[ 11 ] [ 12 ]}

Bağlam

1922'de Brezilya'nın Birinci Feminist Kongresi.

Georgina de Albuquerque , kadınların oy hakkı için toplumsal anlaşmazlıkların yaşandığı bir dönemde Danıştay Oturumu'nu resmetti . 1922'de Bertha Lutz ve diğer süfrajetler Brezilya'nın Birinci Feminist Kongresi'ni düzenlediler ve Brezilya Kadınsı İlerleme Federasyonu'nu kurdular . Bu bağlam, eserin yapımında ve yorumlanmasında olduğu kadar yazarın kariyerine de yansır.

Albuquerque'nin resmi, sanatçının niyeti olmasa da, Leopoldina'yı tam bir siyasi eylem içinde tasvir ederek, rotayı belirleyerek, "kadınların oy kullanma ve tam vatandaşlık hakkının tanınması için feminist mücadeleyi [20. yüzyılın başlarında] destekledi. ülkenin [bir yüzyıl önce]". ^{[ 2 ]} Öte yandan, akademik çevreler ve tarihsel resim piyasası, pratik olarak yalnızca erkek sanatçılara özgüydü ve bu durumda, Albuquerque'nin yörüngesi, "sebat" ve "teslimiyet ve alçakgönüllülüğün" en önemli şey olduğuna dair baskın inançtan bir kopuşla işaretleniyor. kadınların temel özellikleri. ^{[ 13 ]} Bu nedenle, akademik türde erkek egemenliğine meydan okumanın bir yolu olarak kabul edildi.^{13 ]}

Resmin resmi ve sergilenmesi, Albuquerque'nin sanatsal kariyerini zaten tanıdığı zaman gerçekleşti. 1907, 1912, 1914 ve 1919 yıllarında eserleri salonlarda sergilendi. 1920'de bir sanat yarışmasında akademik jüriye katıldı, hatta Brezilya'da böyle bir jüriye katılan ilk kadındı. . ^{[ 13 ]} Böylece, 1921'de Danıştay Oturumu'nun üretimine başladığı zaman , ressam zaten istikrarlı bir profesyonel duruma sahipti ve ticari başarı elde etmişti. ^{[ 14 ]}

Georgina de Albuquerque, 20. yüzyılın ilk yarısındaki resimlerde zaten kadınlarla ilgili resimler yapmıştı. Bununla birlikte, ressamın yapımında erkeklerin varlığı, Danıştay Oturumunun bir özelliğidir. 1822 sahnesinin temsili Escola Nacional de Belas Artes ve Instituto Histórico e Geográfico Brasileiro'daki araştırmalara dayanıyordu . ^{[ 8 ]}

1922'de Albuquerque tabloyu ilk kez sergilediğinde, Semana de Arte Moderna gerçekleşti . ^{[ 15 ]} Ressamın etkilendiği sanatsal kanonların değiştiği bir dönemdir. Böylece, geçiş, o sırada yükselişte olan bir sanatsal hareket olan modernizmi ve zaten düşüşte olan akademizmi birleştirdiği için tuvalde de mevcuttur . Modernist avangartlar arasında yer alan Amerikalı empresyonist ressam Mary Cassatt , tablo üzerinde etkili olmuştur. ^{[ 16 ]}

stil

Georgina de Albuquerque, Lucílio de Albuquerque'nin bir tablosunda resmedilmiştir .

Üslup açısından bakıldığında , resim "sınırlı bir cüret" olarak tanımlanmıştır. ^{[ 2 ]} Bunun nedeni, bir bakıma, "tarihsel bir resmin nasıl olması gerektiğine dair ortak görüşe rehberlik eden belirli beklentilerle açıkça çelişmesidir", örneğin zafer zaferi ve erkek kahramanlığı gibi; Aksi takdirde, bir "izlenimciliğin akademikleşmesine" işaret eder, çünkü renkler ve boyama tekniği akademik olmasa da , eserde özellikle çerçeveleme ve tematik olmak üzere tarihsel resmin geleneksel unsurları vardır. ^{[ 16 ]}

Tuval üzerine yağlı boya , Brezilya'daki iki sanatsal hareketin unsurlarını bir araya getiriyor: modernizm ve akademizm . ^{[ 13 ]} Danıştay oturumunun akademik özellikleri şunlardır: tarihsel tema, sahnedeki karakterlerin klasik çerçeveleme türü, işin boyutu ve tasvir edilen kişiliklerin özelliklerinde belirli bir güvenilirlik arayışı. ^{[ 17 ]} Gerçekliğin seyreltmesi gibi empresyonist etkiler de tespit edildi , ki burada rakamları tanımak mümkün olsa da doğru bir şekilde tasvir edilmediler. ^{[ 2 ]}

Çalışmada farklı sanatsal hareketlerden gelen etkilerin karşılaşması, eserin "akademik tema ile izlenimci üslup arasında, yazarının 'sağduyulu cüretini' karakterize eden bir uzlaşma çözümü olarak tanımlanmasına yol açtı [...] - dilde muhafazakar, cesur türün sosyal ve estetik yıkımında". ^{[ 17 ]}

Albuquerque'nin üslup seçimiyle ilgili olarak, sosyolog Ana Paula Cavalcanti Simioni şunları yazdı:

Resmi bir bakış açısından, söylenebilecek en az şey, Georgina'nın bu uzlaşma çözümünü aradığı için utangaç olduğudur, çünkü o, öğrenci veya seyirci olarak tanıştığı Fransız sanatçılar tarafından zaten tekrar tekrar kullanılan Fransız sanatçılar tarafından eğitim süresi boyunca tekrar tekrar kullanılmıştır. Fransa. 1980'lerde juste milieu adı verilen sanatçılarda hala mevcut olan bu tür formüller, Visconti , Calixto , Amoedo , Décio Villares , Manoel Lopes Rodrigues , Firmino Monteiro gibi diğer birkaç Brezilyalı sanatçı tarafından özümsendi.diğerlerinin yanı sıra, nispeten istikrarlı bir kitle ile kendini güvenli bir performans seviyesi olarak oluşturan, ya da başka bir deyişle, bir güncelleme arzusu, modern için bir tat, ancak akademik sistemden kopmak için büyük bir istek duymadan gösterdi.

— ^{[ 16 ]}

Bağımsızlık hayali

Pedro Américo tarafından Bağımsızlık ya da Ölüm .

Danıştay toplantısı , Brezilya sömürge durumunun sonunun en iyi bilinen resimli temsili olan Pedro Américo'nun Independência ou Morte adlı akademik çalışmasına bir kontrpuan teşkil ediyor. Bu filmde, Bağımsızlık ilanı, bir zafer sahnesinde Dom Pedro'nun kılıcını çekmiş kahramanlaştırılmasından tasvir ediliyor. Albuquerque, Américo'nun temsiline şu şekilde karşı çıkıyor: dişi bir ana karakter benimseyerek; ekstraların kahramanın üzerinde olduğu tasvir edilen insanlar arasında beklenen konumu tersine çevirin; empresyonist bir tarz benimsemek; ve normalde yalnızca erkeklerin katıldığı tarihi resim alanında bir kadın olarak hareket etmek. ^{[ 18 ] [ 19 ]}

Sosyolog Ana Paula Simioni şunları analiz etti:

Leopoldina, kocasının tam tersi olarak temsil edilir: zarif, sakin, asil bir sükunetle, gücü somut fiziksel özelliklerden değil, bir devlet başkanının duruşuyla desteklenen entelektüel bir üstünlükten gelir. Sanatçının, prensesin "Çığlığı vermediği" fikrini tanıtmak istediğini, ancak eylemin basit yürütülmesini kocasına bırakarak onu doğurduğunu hayal edebilirsiniz.

— ^{[ 20 ]}

Albuquerque'nin çalışmasında Bağımsızlık temsili savaşçı bir karakter, "öfke dürtüsü tarafından kışkırtılan bir karar" değil, "gücü stratejik zekadan gelen diplomatlar tarafından yürütülen sakin bir planlamanın, siyasi bir ifadenin sonucu" olarak kabul edilir. , ve savaşçı fiziğinden değil". ^{[ 17 ]} Bu , sömürge durumunun sonunu bir kopuş olarak değil, Devlet Konseyi'nin uyum ve istikrarı garanti ettiği kademeli bir ulusal süreç olarak sunan tarihyazımsal bir çizgiye ^{[ 21 ] katkıda bulunur. [ 19 ] [ 22 ]}

Maria Leopoldina'nın vizyonu

Dona Leopoldina de Habsburgo ve çocuklarının portresi (1921), Domenico Failutti tarafından.

Albuquerque'nin resmi , Domenico Failutti'nin Dona Leopoldina de Habsburgo ve Çocuklarının Portresi adlı eseriyle tezat oluşturuyor . ^{[ 23 ]} Eserler, Maria Leopoldina'nın rolünün temsilinde farklılık göstermeleri bakımından bir "görsel savaş" kurar. ^{[ 24 ]}

Bir yandan, Albuquerque, çalışmasında, prensesi tarihsel bir özne rolüne yerleştirerek feminist mücadeleyi yansıtıyor ve kadınların ev içi işlevden yalnızca sorumlu olduğu yönündeki egemen ideolojiyle çelişiyor gibi görünüyordu. ^{[ 24 ]} Bir bakıma resim, tasvir edilen karakteri "erkekleştiriyor". ^{[ 25 ]} Öte yandan Failutti, Maria Leopoldina'yı basmakalıp erdemli bir anne olarak tasvir etti. Aslında bu, o zamanki Museu Paulista Afonso d'Escragnolle Taunay'ın Failutti'den tabloyu görevlendirdiği zaman direktörü ilan edilmiş bir seçenekti. ^{[ 26 ]} Bu karşılaştırmada, Danıştay Oturumutoplumsal cinsiyet ilişkilerinin geleneksel vizyonlarını değiştirmeye katkıda bulunan "yeni bir kadın" tanımlar. ^{[ 24 ]}

Prensesin Bağımsızlığın kahramanı olarak temsil edilmesi, aslında, kadınları ulusun meselleri olarak tasvir eden ve sömürgecilik tarafından ihlal edilen akademik gelenekle çelişiyordu. Bu anlamda ikonik olan, Brezilya'yı çıplak ve ölü bir yerli kadın olarak Moema'da temsil eden Victor Meirelles'in eseridir . Albuquerque'nin bakış açısından Maria Leopoldina, bir kurban ya da pasif bir karakter değil, sömürge durumundan kopma sürecinin bir failidir. ^{[ 27 ]}

Resepsiyon

12 Kasım 1922'de başlayan Bağımsızlığın Yüzüncü Yılı Çağdaş Sanat ve Retrospektif Sanat Sergisi'nde Danıştay Toplantısı halka sunuldu. Resim, Augusto Bracet , Helios Seelinger ve Pedro'nun eserleriyle birlikte 1923'te seçildi. Bruno , kamu koleksiyonu için satın alınacak, ^{[ 3 ] [ 5 ]} işlevi Brezilya'nın ulusal oluşumuna atıfta bulunan eserleri elde etmek olan bu güzel sanatlar etkinliğinin ana ödülü . ^{[ 14 ]} Seçim Flexa Ribeiro , Archimedes Memória veRodolfo Chambelland , ana görevi bağımsızlığın tarihsel yorumunun yeni ikonografik temsillerini aramaktır. ^{[ 28 ]} Albuquerque'nin çalışması daha sonra bu yeni temsillerin "en önemlisi" olarak tanımlandı. ^{[ 29 ]}

Çalışma, özellikle boyutları nedeniyle, Albuquerque'yi Brezilya'daki akademik hareketin, özellikle de 1952'de direktörü olduğu Escola Nacional de Belas Artes'in bir temsilcisi olarak pekiştirmeye yöneltti. kendini profesyonel bir ressam olarak o zamana kadar temelde erkeklerin egemen olduğu bir alanda yaptı. ^{[ 30 ]}

eleştiri

Sanat eleştirmeni Ercole Cremona, Illustrator Brasileira dergisinde Albuquerque'nin resmini "Rocha Pombo'nun kavramlarından esinlenen güzel bir eser" olarak kutladı ve ressamın "bütün büyük ruhunu, tüm hislerini ve harika tekniğini resme ödünç verdi. hareketli ve iyi çizilmiş figürler, çözümlenmiş tutumlar ve büyük bir bilgiyle çözülmüş aralıklardır". Revista da Semana'da , eserin "büyük bir tuval üzerine, modern zevke meyilli, çok renkli için göze neşeli, konu için ruhlara minnettar" olduğu söylendi. ^{[ 31 ]}

O Jornal'daki bir notta, "Prenses figürü, çizgilerinin saflığında ve tavrının asaletinde muhteşemdir" diye kaydedildi. Buna karşılık, ayakta duran ve görünüşe göre Coroa ve Colônia arasındaki krizi Maria Leopoldina'ya ifşa eden José Bonifácio, daha fazla öne çıkmamaktadır. ^{[ 5 ]} Ekranda, "ciddi" kabul edilen bir tarih yazım hatası olduğuna dikkat çekildi: üniforma, Birinci Saltanat'taki bu tür giysilerin renginde mavi olmalıydı ve ekranda yeşil, İmparatorluğun rengi. ^{[ 3 ]}

Ayrıca bakınız

• Georgina de Albuquerque'nin resimlerinin listesi
• Brezilya'da boyama

Referanslar

bibliyografya

• sanat portalı
• Brezilya Portalı